|
Aan het einde van de jaren zeventig werkte er bij het bedrijf IBM een grote groep van 12 technici en ontwerpers die zichzelf de Entry Systems Division noemde. Het was voor hun de taak om een personal computer te ontwerpen. Er was al een machine die hiervoor werkzaam was, namelijk de 5100 serie. Echter vond deze groep dat deze pc hier niet goed geschikt voor was. Ze besloten om zelf een ontwerp te maken, waardoor ze een eigen personal computer konden ontwerpen die beter zou zijn dan de 5100 serie. Ze hadden zelf de 5150 computer ontworpen die bestond uit allemaal materialen van andere computers en producenten. Ze hadden zelf niks gemaakt, maar maakten vooral gebruik van de onderdelen van anderen. Deze computers konden alleen nog maar wiskundige berekeningen uitvoeren en niet printopdrachten doorgeven. Later werden de computers gemaakt die deze verbinding wel konden leggen met de printers. De 3d printer kwam uiteindelijk in opkomst, die een digitaal ontwerp kon vertalen naar een tastbaar object. Hierdoor werd het mogelijk om een ontwerp op een computer echt om te zetten naar iets wat je eigenlijk in gedachten had. De kunstenaars en de vele ontwerpers waren hier heel blij mee, omdat er bouwmaquettes gemaakt konden worden en er beter gekeken kon worden naar de details van een ontwerp. Echter printen deze printers niet met inkt zoals bij de normale huisprinters, maar met filaments. Een filament wat populair is onder de doelgroep die gebruik maakt van een 3d printer is de flex65. Zoals het woord het al zegt is deze flexibel inzetbaar en zorgt ervoor dat je bijna elk gewenst object zal kunnen printen. Dit bied vele voordelen voor de ontwerpers en mensen die besluiten om een keer gebruik te willen maken van deze printers. Het 3d printen wordt door de lage drempeligheid steeds vaker gebruikt om de ontwerpen om te zetten naar tastbare objecten. |
| Meer info : bezoekt u de website |
